“Hé, is dat niets voor jou?”, vroeg de man van Nahiliu toen hij op de Facebookpagina van stad Lokeren een oproep zag voor vrijwilligers om te helpen bij vaccinaties tegen COVID-19. “Ze vroegen mensen met een (para)-medische opleiding. Als arts met specialisatie gyneacologie kom ik daar perfect voor in aanmerking,” zegt de 30-jarige Venezolaanse. “Maar zou het geen probleem zijn dat mijn Nederlands nog niet zo goed is?” Nahiliu woont nog maar zes maanden in België en is nog volop bezig met haar inburgeringstraject en lessen Nederlands. Ze besloot om de stoute schoenen aan te trekken en contacteerde het vaccinatiecentrum. Geen probleem, kreeg ze daar te horen. Als vrijwilliger kan je ook helpen met het vaccineren zelf. Dan moet je niet veel met mensen praten. Nu gaat ze tijdens de weekends regelmatig een handje toesteken in het vaccinatiecentrum.
Oefenkans Nederlands
“Ik ben blij dat ik mijn kennis als arts kan gebruiken om anderen te helpen,” zegt ze. “Ik zie het ook als een kans mijn Nederlands te oefenen.” Want ze is vastberaden om onze taal snel te leren. “Ik wil weer als arts aan de slag. Het Agentschap Integratie en Inburgering helpt me momenteel met mijn diploma-erkenning. Dat kan een tijd duren. Misschien moet ik hier zelfs weer gaan studeren om als gynaecoloog te mogen werken. Maar dat heb ik er graag voor over. Ik heb hard gestudeerd om arts te worden. Dat wil ik niet opgeven omdat ik de liefde volgde naar een ander land. Goed dat ik me hier ondertussen nuttig kan maken.”