Rebeca droomt van een job in de zorgsector

De Roemeense Rebeca (37) verblijft al meer dan tien jaar in België, maar tot voor kort kwam ze niet zoveel buiten. Pas toen ze besloot om een inburgeringsprogramma bij het Agentschap Integratie en Inburgering (bon) te volgen, ging er een hele wereld voor haar open. Ze mikt nu op een job in de zorgsector, heeft een internationale vriendenkring en gaat regelmatig fitnessen.

Rebeca is geboren en getogen in Roemenië. Als studente trok ze naar Italië om haar diploma van verzorgster te behalen. Ze ging er vervolgens ook aan de slag in een hospice, waar ze zich ontfermde over terminale kankerpatiënten. Rebeca: “Ik deed mijn werk heel graag. Natuurlijk was het emotioneel soms zwaar; de dood is niet mooi. Maar mensen hun waardigheid teruggeven en de familie van een stervende helpen met kleine gebaren, dat schenkt veel voldoening.”

“Dromen deed ik al lang niet meer”

Na een verblijf van zes jaar in Italië, volgde Rebeca haar man naar Brussel. Het koppel kreeg vier kinderen en ze bleef thuis om voor de kroost te zorgen. Veel kwam ze niet buiten. De drempel was te hoog: “We hebben hier geen familie en zijn dus vooral op onszelf aangewezen. Mijn tijd en energie gingen voornamelijk naar de kinderen.”

Dat veranderde in 2019, toen Rebeca aanklopte bij het Agentschap Integratie en Inburgering (bon). “De eerste vraag die ik kreeg, was: ‘Waar droom je van?’ Dat bracht mij volledig uit evenwicht. Dromen deed ik al lang niet meer. Toch niet voor mezelf. Ik dacht dat Roemenen in België enkel poetsvrouw konden worden.”

Inburgeringsprogramma toegespitst op de zorgsector

Dankzij haar trajectbegeleidster denkt Rebeca nu weer aan een professionele carrière. Ze volgde recent een inburgeringstraject voor mensen die een opleiding of werk zoeken in de zorgsector. “Tijdens de cursus maatschappelijke oriëntatie was ik omringd door dokters, fysiotherapeuten, verplegers,... Sommigen hadden heel wat praktijkervaring en toch geen job. Dat zette me aan het denken: ik besefte dat ik genoeg tijd verloren had. Ik was als een spons, wou alles weten over de gezondheidszorg.”

Ook van de cursus Nederlands stak Rebeca veel op: “We leerden vaktermen die zeker van pas zullen komen als we een job hebben.”

Herboren

Rebeca voelt zich nu een ander mens: “Je komt tijdens het inburgeringsprogramma in contact met mensen die je anders nooit zou benaderen. Het heeft echt mijn ogen geopend. Zo had ik heel wat vooroordelen tegenover andere culturen, maar daar maakte ik al snel komaf mee. Het was een goede voorbereiding op het ‘echte’ – multiculturele – leven. Nu durf ik bijvoorbeeld andere mama’s aan te spreken aan de schoolpoort, ongeacht waar ze vandaan komen.”

Ook haar gezin merkte op dat Rebeca open bloeide. Haar echtgenoot zag dat ze veel zelfstandiger en dynamischer werd. En de kinderen? Die bracht ze voor het eerst naar buitenschoolse activiteiten. “Ik leerde dat je ook met een beperkt budget heel veel kan doen. Ik volg nu bijvoorbeeld op eigen houtje een onlinecursus webdesign en ga regelmatig fitnessen. Zalig!”

Toekomstplannen

Hoe Rebeca de toekomst ziet? “Het Agentschap Integratie en Inburgering (bon) helpt me momenteel om mijn diploma te laten erkennen in België. Daarna wil ik op zoek naar een job als verzorgster en wie weet kan ik me ooit bijscholen tot verpleegster. Ik durf weer te dromen.”