Internationale Dag van Transgendervisibiliteit: "Het is fijn

Zondag 31/03/2024

Arlo Devreese is trajectbegeleider voor onze werking aan de Gentse rand. Buiten het werk is die singer-songwriter en brengt die liedjes uit onder de naam Eyemèr. “Ik zie mezelf als LGBTQ+-activist en mijn muziek is daar een verlengde van.”

“Ik ben gitaar beginnen spelen toen ik 15 of 16 was”, vertelt Arlo. “Een paar jaar later ben ik mijn eerste nummers beginnen schrijven. In 2014 raakte ik in de finale van Humo’s Rock Rally. Dat was een belangrijk moment in mijn muzikale carrière, maar zeker niet het beginpunt, want ik maak al lang muziek. Een vijftal jaar geleden ben ik het LGBTQ+-thema wat meer in mijn teksten beginnen steken. Daarvoor focuste ik me eerder op mentale gezondheid. Die thema’s evolueren mee met mij als persoon. Ik ben queer (d.w.z. niet hetero), non-binair en transgender. Die thema’s zijn met de jaren ook in mijn muziek geslopen.”

Bird, you can fly

Het heeft even geduurd voor Arlo het LGBTQ+-thema durfde aansnijden in hun muziek. “Mensen zeiden vaak dat ik dat niet mocht doen, omdat dat nadelig zou kunnen zijn voor mijn carrière. Want wat als het grote publiek het er niet mee eens is, en daarom geen fan meer wil zijn? Ik had daarom een angst rond dat thema, tot ik mijn nummer ‘bird, you can fly’ uitbracht. Dat nummer gaat over non-binair zijn en die boodschap moest er gewoon uit bij mij.” Arlo is blij dat die dat gedaan heeft. “Ik voel me sindsdien veel meer mezelf, omdat ik dat ook in mijn muziek kan zijn. Bovendien spreek ik liever een kleine groep mensen aan, dan een groot publiek waarmee het misschien toch niet zou klikken als persoon. Je maakt kunst in de eerste plaats voor jezelf, vind ik.”

Gemeenschapsgevoel

Voor Arlo is muziek begonnen als een uitlaatklep. “Vooral als tiener had ik het echt nodig om dagelijks mijn gitaar vast te nemen. Dat was iets therapeutisch. Het is fijn om te merken dat anderen daar nu ook iets aan hebben. Ik ben heel actief op sociale media en krijg vaak berichten van mensen die zich herkennen in mijn teksten. Mensen die deel zijn van de LGBTQ+-community en nog geen muziek vonden rond dat thema, bijvoorbeeld. Dat is heel fijn. Het creëert ook een soort gemeenschapsgevoel, want uiteindelijk maak ik dezelfde dingen mee als velen van hen. Het voelt voor mij heel goed om zo’n muziek te kunnen maken en op die manier te kunnen helpen. Ik haal daar veel energie uit.”