Een buurt kampt met een negatief imago. Inwoners voelen zich ‘s avonds niet langer veilig op straat. Er zijn regelmatig meldingen van fysiek en verbaal geweld.
Het lokaal bestuur wil deze meldingen serieus nemen en zet acties op om het negatieve imago van de buurt te herstellen. De stad organiseert een focusgesprek met enkele sleutelfiguren in de buurt. Als resultaat hiervan biedt de stad een aantal omstaanderstrainingen aan voor burgers. Daarnaast lanceert de communicatiedienst een campagne om aan te tonen dat de buurt wel degelijk een fijne plaats om te wonen is. De dienst verspreidt affiches met een foto van vier lachende mannen. Daaronder staat de slogan: ‘Samen voor een veilige buurt’.
Onverwachts komen er veel negatieve reacties op deze specifieke campagne.
Wat ging er fout?
Beeldkeuze is cruciaal in iedere communicatie. In deze casus heeft de communicatiedienst de dagelijkse realiteit van de inwoners niet correct weergegeven door de te kiezen voor deze specifieke foto. De buurt is diverser dan de foto laat zien en de meldingen komen niet alleen van witte mannen. Daardoor voelen sommige groepen inwoners zich niet gezien en zelfs uitgesloten. Misschien zullen ze ook de bredere acties of intenties van het lokaal bestuur niet serieus nemen. Het is uiteraard niet mogelijk om iedereen te representeren.
Tip
Om de negatieve feedback op de affiches te verwerken, kan je bijvoorbeeld enkele buurtbewoners samenbrengen om te luisteren naar hun ervaringen in de buurt. Daaraan gekoppeld kan je buurtbewoners vragen om model te staan voor de affiches. Op die manier kom je erachter hoe inwoners zichzelf zien, kan je de verworven kennis toepassen in de campagne en representeert de affiche hen beter. Daarnaast heb je buurtbewoners betrokken bij de brede campagne, waardoor zij zich misschien meer gezien en gehoord voelen.
Lees meer over inclusieve beelden in 'Hoe communiceer je inclusief?'.
© 2023
